Nie wiesz o tym, że każdy twój ruch może zależeć od niego. On cię obserwuje w tych chwilach, w których niczego nie podejrzewasz. Nawet to, co czytasz, może być nim. Twój umysł stara się unikać kontaktu z nim, ty go nie widzisz, ale twoja podświadomość — tak. Chodząc, unikasz go, klikając klawisze, unikasz tych, którymi on jest. Ruszasz głową, żeby go nie dotknąć. Nie chcesz go widzieć. Biegasz, żeby cię nie dogonił, pływasz, bo boi się wody, latasz, bo on nie umie. Nie jesz tego, czym on jest. Nie rozmawiasz z tymi, którzy nim są. Ale we wszystkim jest jego cząstka. Jedynie osoby ślepe oraz te, które widzą wnętrze człowieka, mogą go dostrzec wśród zwykłych ludzi. Nie ma wyglądu, ale można go zobaczyć. Gry pomagają go zobaczyć i z nim walczyć.
On cię bez przerwy obserwuje, a ty — nieświadomie — patrzysz na niego. Jednak on cię nie zabije, gdyż jesteś mu potrzebny. Najwyżej poważnie uszkodzi.