Oczekiwanie...

Czy kiedykolwiek znalazłeś się zupełnie sam czekając na kogoś, w nocy na cichej ulicy? Czy kiedykolwiek czułeś, niepokój będąc jedyną osobą na ulicy? Czy kiedykolwiek powiedziałeś sobie, że masz paranoję, i że nikt nie patrzy? Czy wierzysz, że... aż usłyszysz dźwięk lub zobaczysz cień w oddali. Być może pomyślisz, że widzisz coś, co było tam wcześniej tylko wtedy nie zwróciłeś na to uwagi. Twoja paranoja szybko rośnie. Czujesz pot na dłoniach. Starasz się uspokoić, bawiąc się telefonem... To nie eliminuje strachu, w tej chwili, słyszysz kroki, i spoglądasz przed siebie, aby zobaczyć postać owianą w cienie, spaceruje po ulicy zbliżając się do ciebie. Twoje kolana stają się słabe i czujesz dziwne uczucie unieruchomionego przez własny umysł. Pragniesz ucieczki, ale zbyt boisz się by się poruszyć... Postać zbliża się do ciebie i ... oni wymawiają twoje imię w przyjaznym tonie. W jednej chwili twój umysł przechodzi na skraj szaleństwa. Witają cię, jak na osobę na którą czekali, mogą zapytać, dlaczego drżysz. Ale nigdy nie wyjawisz im pełny zakres swego strachu. Możesz zablokować strach w pamięci. Jednak strach i przerażenie które doświadczasz jest bardzo realne. To jest skrajna samotność czują, jak słyszysz, że gałąź pęka w oddali. Strach jest wszędzie, a paranoja to tylko pretekst dla rozumu. Strach, tak jak ty, będzie czekał na kogoś następnym razem, gdy jesteśmy sami na tej ciemnej spokojnej ulicy...