Sonet o babci

Kocham strasznie moją babcię.

Uwielbiam poświęcać jej czas.

Kiedy ona mnie przytula,

Czuję radość z egzystencji.

Lubię głaskać ją po włosach.

Lubię gdy ona mnie głaszcze.

Często robimy we dwójkę

Różne dziwy z plasteliny.

Ale czy to nie za mało?

Powinienem jej pomagać,

A nie tylko się przytulać.

A może całkiem odwrotnie?

Może za dużo mnie przy niej?

Może powinna pozostać.

Na cmentarzu.